Sığıntı Yaşam

Bir çocuk yalın ayak.
Elinde bir kağıt,
Zulüm bir yaşamla, ölüm arası
Bir öksürük nöbeti,
Bir nefes daha hayattan.
Akıl puslu,
Akıl deli.
Ölmek için genç,
Yaşamak için ihtiyar gibi.

Zemheri geceler geçerken ömründen,
Mevsimlerde sonbahar,
Ağaçlarda hüzün.
Yine yenik ,
Yine tükenmiş,
Yine sessizce.
Ne tutsak geceler birikiyor
Mürdüm karası gözlerine.
Akıl puslu
Akıl deli
Hâlâ acıyan yaraları var dı
Hâlâ eksik düşleri.
Oysa kuruyor dalları
Yaprak donuk,
Bahçe ölgün.
Eğiyordu başını, yasaktı güzellikler
Tek güzellik kendisiydi.

Adı yoktu ,
Zamanı yoktu bu yalnızlığın.
Oysa okşardı ölüm tenini.
Rüyalara daldı gönül, bu yürek, bu beden
Akıl puslu,
Akıl deli .
Ahh uyutmuyor ki geceler
Yaktı bütün anıları,
Savurdu küllerini.