Sığmadım

Kırışığı çoğalmış bir ele ağladım
İnsan yanım çoğaldı
Dünyaya sığmadım

Koştum yanıp sönen yıldızların seyrine
İnsan yanımı gözüme kattım
Gözbebeğim büyüdü
Göğümü çoğalttım

-kanını damarlarına sığdırandı insan
damarlarında kaynayan öfke
nasıl sığsın bedenine-

Kızgın dilimi derin bir sükuta bağladım
Kabaran içim çatladı
Kabıma sığmadım

Gittim
Unutulan bir ağıdın sesine
İçinden keskin bir hüzün aldım
Aldım
Sinemin üstüne bastım
Ciğerimde nefesimi çoğalttım

-bir bedene kalbini sığdırandı insan
kalbin içinde çağlayan yaşam
nasıl sığsın evrene-