Şiir Ayaklanması

Diyalektik hüzünlerde bir tıraş
İsmimin kaporasında unutulmak hançerim
Kim batırdı kim eşeledi kim yaraladı
Hiç bilmem
Ben adımı adında sattım zannederim

İçimin yağlarında eriyen bezeli sen
Hangi ocağı açık unuttun
Hangi gidişte beni pişirdin
Hiç bilmem
Ben içimin dipsiz kuyusunu
Aşkında yemledim
Korkularımın kavalyesi
Hangi yalnızlık bizi aşka boyadı
Hiç bilmem

Rest çeker ressam fırçası
Pencereden düşer şairin
Şiir ayaklanması
Ağlarım agucuk diyen bebek
Sesiyle;
Sana dokundurur gözyaşları beni
Ürkme

Alacak verecek hesabı kalmaz bugünün
Şiir pastırması kokar kalbim
Bir itişte sana düşerim
Ayaklanma
İrisin sana yeşillenesi tutar
Orman sever kalbin
Zannederim…

Mübalağa sevgilim
Öptüğün aşk kemiğim kırılır
Arz ederim
Azı sende
Çoğu bendeyken tükenişlerin…