Şiir Boşanması I-II-III
I 
kanayan yarama bir merhemdi NİL 
eğer bu kadar uzun akmasa 
hem de tek başına 
II 
gazel damarım gözyuvarım afrikam NİLİM 
uzun boylum koyma aramıza ayrıklık buz duvarı 
...rüzgâra karşı tek başıma dayanamam... 
o günden beri bir eksiğim... hep eksiğim 
yalnızca sevgiye, barışa ihtiyacımız var 
III 
'Her şey bir insanı sevmekle başlar.' 
Tetikte sevdalar yaşardık / Her tetik sesinde vurulurduk / Da 
Uslanmazdık / Soluklarımız kesilir / Yağmur dinmek bilmezdi 
Her adımda inadına açan / Birer kaldırım çiçeğiydik 
Ihlardık / Ihladığımızı kimsecikler duymazdı 
Sonsuzlukta / Kurumadı gitti gözyaşlarımız 
'insan uçurumun kenarına varmadan kanatlanmaz.'



Kutlarım sevgili dost, şiirin ust sınırlarını zorlayan bir araştırma bir yorumlama bir yadımlama kaynaklı şiirin çok güzel kutluyorum saygılar
...teşekkür ederim ilgilerinizee değerli arkadaşlarım...
Sevgili Hatice şiiir" boşanması" derken " boşanma" olarak algıladın sanırım kelimeyi -yakınma- nın eş anlamlısı olarak aldımm oysa
yakınması : boşanması ; boşalıyorum yazarak
saygılarımlaa
tebriklerim güzel şiiri yazan yüreğe
takdire şayandır dizeleriniz..
tebriklerimle
"'insan uçurumun kenarına varmadan kanatlanmaz.' "
Son radde de he mi sevgili NİL🙂
Güzel sevdaydı..
Şiir boşanmış mı bilemem ama NİL MAVİSİ yolculuktu bence👍