Şiir Değil Şiiri Okumak

Karanlığın en dibindeyiz ya,

Ya da

Hissindeyiz..

Dipsiz bir kuyuya çevirmiş haramiler

Git gide yoksullaşan yaşamı..

Darp edilmiş,

Gasp edilmiş

En temel haklarımız..

Zorbalık zıvanadan çıkmış

Çıkmakla da kalmamış,

Masumiyeti de suçlu ilan etmiş

Ve

Gözgözügörmez bir halde

Gizli saklı da değil haaa!

Ayn salyalarında

Ayan beyan çırılçıplak aranmışız..

Düş(ünce)lerimizi yarğılayıp

Ters kelepçe takmışlar insanlık onurumuza,

Yinede teslim alamamışlar umudumuzu,

Gülüşlerimizi..

Bilmezler ki;

Mart'ın doğası,

Toprağın yasası,

Tohumların tohumunun nidası

Dır bu

Gecikmiş olan ve

Gelecek,

Patlayan tomurcuk,

Dağlardan kopup gelen sel gibi

Fabrikalardan, tarlalardan

Varoşlardan

Sokak aralarından

Şehrin kalbine

Uzatıp nasırlı ellerini

Kendi yarınlarına mührü vurmak için

Özgürlüğü ve

Güneşi sıcaklığından öperek

Ve

Işığı gülümsemeye çevirerek

Bir tek

Bir çeyrek

"Ben"lik

Bezginlik

Karamsarlığa geçit vermeden

Yüzlerce yıllık arabesk psikozundan

Bir anda sıyrılacağız

Bir anda

"Biz" olmanın yenilmez gücüyle

Yırtacağız zulmün ziftli seceresini

Ve

Alıp zindan karanlığından gün ışığını

Akıtacağız bebelerin avuçlarına

Kendi hızıyla paralel

Akıtacağız hızlıca

Sınıfsal hesaplaşmanın serinliğini

Alev topu yüreğimize

Özgürlük şarkılarını çınlata çınlata

Yıldızlara taşıyacağız

Yaşanılası o altın çağı

Ve çoçuklarımızın mutluluk kahkahalarını..

04/05:Mart:2021