Şiir Geceleri

Şiir Geceleri

Ruhumu öğüten şehvetli yüzler,
Çözüldü bir ara devrildi gitti.
Manasız bir eda, meçhul köksüzler,
Sırf yafta sözlerle savruldu gitti.

Şiir bahaneymiş adeta meğer
Ne bir tasa gördüm ne ölçü değer,
Çınladı masalar ürperdim yer yer,
Geceler şişeye devroldu gitti.

Peş peşe uçuştu şan şöhret nişan,
Şişeden edebe var mı ulaşan!
Şu zillet geceler... Beyit perişan,
Kıpkızıl kirli çark! Çevrildi gitti.

Batı budalası birkaç ham ahmak,
Neyin uygarlığı bir sürü laklak!
Nobel tarlasında paye muhakkak,
Sevr oldu milli ruh! Sevr oldu gitti.

Ne çok şiir şair, ne çok edip var,
Hepsi âli cebbar hep destan yazar,
Kahır yazıyorum sonuna kadar,
Kahroldu Micingirt kahroldu gitti.

23.11.08 Bursa