Şiir Hafiyesi

"ökçesine basılmış bir kundura gibi zaman"

Ne ben sendeydim, ne de sen bende
de'ler ayrı yazıldı bu mısrada
Ama bağlayamadı bizi
takvimler seni bana yazmalı şimdi
Zebun etti beni kasımın ayazına bu şehir
şiir döktüm yollarına
Lâl oldu kelimeler, kan kusturdu şair bozuntusuna
-çek ordan demli bir şiir dedi.
Ismarlama kelâmın vesikalık duruşuydu bu kalemin

N/azın demledi bu beyiti belki de
-Buyurun efendim şiiriniz, demini almadı yalnız...

"Hüccetîn al da gel ey nâzım
Meydâna yakın bir hane-i vîranımız vardır"

Şimdi artık hasret kokuyor esvaplarım
Hanem sessiz, yalnızlığa 180 kala
Sen tuttu yine yüreğim
Elimde bir kalem eskisi
Benzimde bir kelâm etkisi

Bir şiir düştü elimden,
Onu tut ki ben tutsun yüreğin
Ona da kendine de iyi bak...