Şiir Kokusu

Bir düş giriyor ansızın uykusuzluğumun arasına.

Bütün yalnızlıklarım birden yapayalnız kalıyor.

Şehir düşkünü vurgunluğuma kan damlıyor.

Ve birden bire İstanbul senli bir şiir kokuyor

Issız bir şilep demir atıyor yakamozun ortasına.

Güvertede deniz aşırı kelimeler dans ediyor.

Hercai bir balık mavi gömlekli adamın oltasında,

Üç martı üç kurşun yiyor Kuzguncukta

Ve ansızın içi sen dolu bir şiir büyüyor İstanbul'da

Kızıl ayazlar vururken hummalı gece kuşlarını. 

Rüyalarda küçük bir erkek çocuğu intihar ediyor.

Ceplerine doldurmuş bir sürü bozuk umut 

Heyhat hepsi At Meydanında yere saçılıyor 

Kan sızarken körpe dudaklarından,

Avuçlarında sen kokan bir şiir tutuyor

Kesik nefesler dehlizinde hıçkıran kim?

Bak eski bir tarih mısralarda can çekişiyor.

Şair son satırlarını yüklerken deniz aşırı gemilere

Kahrolası İstanbul hala senli bir şiir kokuyor