Şiir Krizi

Dün gece cesedimi kaybettim.
Bekledim bekledim gelmedi...
Fellik fellik aradım her yeri yinede bulamadım.
Mezarlığa baktım orada da yoktu.
Nerede durduğumu bilmiyorum inanın.
Vakit geçirmeden kayıp ihbarında bulundum.

Üzerinden daha yirmi dört saat geçmemişti.
Kızılı karaya çalan bu akşam üzeri bir haber geldi.
Sahile vurmuş bir ceset bulundu diye.
Teşhis için beni çağırdılar, üniforması ölü kokan polisler.
Koşarak gittim, adımlarım birbiriyle yarışıyordu görmeliydiniz.

Tavanı kireç tutmamış bir morga götürdüler beni.
Sanki hıçkırış sinmiş duvarlara ağlıyorlardı, rutubet değildi gördüğüm eminim!
Bir şeye ağlıyordu bu duvarlar...
Bir şeyeydi feryatları.
Anlam veremedim ve hızlıca geçtim koridorları bir bir.

Sonra içim gibi devrik bir kapıdan içeri girdim usulca...
Sedyede bir şey yatıyordu, sanki uyuyordu...
Üzerinde beyaz bir örtü vardı, ama kefen de değildi.
Titreyerek ilerledim sedyeye,
İçimin kapısını bir acı çalıyordu.
Tüm metanetimi çıkardım cebimden ve açmasını istedim morg görevlisinden.
Ağırdan başını açtı morg görevlisi.
Evet oydu, beni bırakıp ölmüştü cesedim.

"Durun...! Tüm bedenini görmek istiyorum" dedim duvarların hıçkırışına eşlik ederek.
İtiraz etselerde razı geldiler sonunda.
Ayak uçlarına kadar sıyırdım o beyaz örtüyü.
Git darbeleri vardı vücudunun her yerinde.
Git... git... git...
Kaç git vardı sayamadım...
Hunharca katledilmişti cesedim.
En çokta sol göğsünden almış git'i, O'nun marifetiydi.
O'nun ustalığıydı bu...

Avuçları hüzün kokuyordu, soyulmuştu derisi.
Yosunlar vardı yer yer, belli ki onlar sarmıştı yaralarını.
Dudakları da çatlaktı belli ki O öpmüştü.
Ama nedense yüzünde garip bir gülümseme vardı.
Anlam veremiyordum,
Uzun zaman geçmeden anladım.
Katilini görünce ermişti vuslatına.
O'nun getirisiydi bu tebessüm...

Kısık ve boğuk bir ses tonuyla,
"Otopsi gerek" dedi sağımda duran savcı.
"Gerek yok" dedim.
Artçı sarsıntılarla Aşka eren bir şiir krizi bu.
Aldanmayın git darbelerine.
Onlar hep vardı hepte olacaktı.
Dökülen sözcükler saplanmış her bir yerine.
Uzatmayın savcı bey, şiir krizi işte bu...