Şiir mi Kader mi

söyle!
durma öyle..

de bakalım,
neden ağlıyor bu ağaçlar
bunlar sel sularımı,ağaçların göz yaşımı
güneş ne zaman gelir?
her yer neden karanlık?
gözlerinin rengine ne oldu
kim çaldı bakışlarından mavileri
gülüşlerini nerede unuttun
ellerin neden kurumuş,dudakların gibi
kanın çekilmiş
susma hadi, de bakalım ne oldu..

sen sigara içmezdin
hatta ben içiyorum diye kavga edip,öpmez din
tütüne mi sardın hayallerini
nedir bu ciğerlerinden çıkan kapkara duman
saçlarını neden kestirdin
gitti mi,yoksa aldattı mı o güzelim telleri okşayan!

sen böyle giyinip sokağa çıkmazdın
rujun nerede
sahi..
dudaklarına ne oldu senin
bir kelime dahi düşmüyor
bakışların eskisi gibi kalbimi yerinden parçalayıp almıyor
içimin yağı erimiyor artık gülüşünle
sen ne yaptın benden sonra kendine?

sen benim gönül sarayımda prensestin
ama gelip tahtına yerleşmedin
sen kalemimin ucunda dans ediyordun
ama kendini,şiirlerin perisi sanıyordun
benim imgelerimle kendini güzel sandın
tenine hayranların ellerinde yandın
öldün bende,şiire gömdüm seni
sen ayrılık çukuruna atıp,öldü sandın beni..

kader var ya,
dolaşır canı sıkılınca,ayrılık çukurlarını birer birer!
ya alır çıkarır içindekini,ya da tekrar geri gömer!
ama şair gömdüyse aşkını şiire
kaderinde elleri bağlanır
aşkı yeniden gelse,pişmanım diye
yazar bir şiir daha,bu kez aşkının kalbi dağlanır..

NOT:UNUTMA YIKILAN HAYALLERİM DEPREMİ,ENKAZ ALTINDA GİTME DİYE BAĞIRDIM BEN SANA!DUYMADIN Kİ SEN BENİ..


DEMODERN..