Şiir Seni Anlatsın S/ana

G/özlerin
anlatırdı seni bana
düş yorgunu
karanlığın perdesi
yoksa düş müydü
rüya mıydı seni yaşarken

bilmezim ben seni düşünür
gerçekliğimle yaşar olurum
hayal meyal içinde
aşk meşkin
nasıl
yaprağın rüzgara karşı savruluşunu...

iyi ki
gördüm
sen varsın o dünyamda
uçarı sevda yeminlerinde

gözlerinde mevsimler s/aklım
damlası pak sen görünürsün içimde

ellerin hani
avuçlarım da bir tutam sen
bir tutam ben
umut saklı
ver ellerini
göster bak nasıl okuyor gözlerim seni

bak ben geldim
sen hastasın
baş omuzunda uyurken
gözlerini aç gör seni nasıl okuyorum

dağlarda çağlayan nefesim sen
seni bulmalıyım kendimi
iyi ki varsın
gören gözün gökyüzüne b/akıyordu
içim senle dolarken bir b/aşkayım

uyuduğum gecelere sor
sen yanımda yolcu
bir yoldaşken
her şeyin iyisini düşünürken
ben sana tutkulu gözle bakarken
sana aşıktım

yollar toz dumanlı olsa da karanlık içinde yıldızlar düşüyor
yağmurlar yağardı içimdeki yağmur seli sevdalar

şimdi yalnız bir diyarda yolunu gözlüyorum
sen geleceksın diye
göz yaşım yağmur derya gölünde
deniz şamarı vuruyor yüreğim yaralı

denize akan nehirin suyu çağlıyor
sensizliğin umutlu gökyüzü maviye çalıyor
içimde yaşayan gözyaşı hasretiyle

yokluğuna dalıyorum
uzak diyarın dağları üstüme yıkılır
senin hasretin yanar içimdeki sular ç/ağlıyor
güzelim
şimdi düşün gözümde yazarken şiir seni anlatsın sana be güzelliğini..!

07*08*14*