Şiir Yakası

aklı kuşatan tohumların aveze çığlığı

iplik iplik yağarken yokluğun tarlasına
duvardan duvara geçer sesimin
yankı ormanı..
bulutlarla yürüyen uykuların
yeşil gözlerinde nal şakırtısı
orada bir yıldızla içiyorum
kırmızıyı..



tenimde tarihin yangın eteği
ve titreğinde ışığın karanlık sabahı
ateş parıltılarıyla dökülen yel yaprakları
avuçlarıma düş gülleri getirir
perde perde genişleyen gölgelerin
ter damlasıyla
beyaz kanatlı sesler örülür parmaklarıma
koşan atlar ve kuşlar
dilimin demiyle soluklanır..
yaralı boşluğun en köklü damarı
derin sularla sayıklar masalları
bir tenhaya eklenen aşk suretinde
şiir yakası..



kızıl bayrağın ay incisiyle
hiç kıpırdamam..
giriverir gün aralık kapıdan rüzgar
elbisesiyle
kavisli geceye ağlanan
bahar penceresiyle tozar yollar
bulut kıvırcıklığıyla gelir mevsim
içimin yeşil uğultulu kır’ına
bir eda sancısıyla yüzüme değer
ay perçemli buğday..

geriye sis kalır


.....