Şiir Yığını

---------



Gecenin kıvırcık saçlarıydık
Ve dağınıktık


Yanlış yerlere b/akıyorduk
Kabuk bağlamamış yaralar öpüşlerimizden uzaktı
Aşka da
Ayrılığa da
Alışıktık..




Gökyüzü
Biraz solgun
Biraz suskun
Birazda acıyla ağlardı yüzümüze
Yasaklanmış kentler tütsü ekerdi gözlerimize
Çiğnerdi kirli ayaklar düşlerimizi
Karanlığın sakalı örterdi üzerimizi
Biz,
Kırmızı saksılara sarı begonyalar ekerdik
Yüreğimizin kirişinden
Can suları süzerdik.



Susuyorduk,
-Di'li geçmiş zamanları hazine bilerek

Susuyorduk,
Pür-yekün çatallı dillerimizi haksızlığa bileyerek



Haksızlık bela bir kurşundu
Barutu sinemizde biriken
Hu-şuydu..



Öyküler biriktiriyordu günebakanlar
Boyunları bükülürdü
Güneş açmasa
Bizim ermiş y/anlarımız aşkla d/emlenirdi
Kursağımızda
Ağız dolusu sevi'ye açlık
Medlerimiz- cezirlerimi alçaltırdı
Birde yutkunduğumuz tuzlu su
İçerimizi yakardı



Dudaklarımızda p/iç bir günah
Dilimizde müptela efsunlu bir tövbe
Orta yerimiz karabasan
Şiirlere sığmayan
Güfteye aldırmayan
Şarkıyı tınlamayan
Uhde aralığı



Firar edebilirdik , çoğalttığmız düşlerimizden
Firar edebilirdik,
Canımıza sıkılmış kör kurşunu sindirerek
Namus bir sırçadan mabetti
Firar edebilirdik,
Cam kırıklarını namus niyetiyle tenimizden sökerek.



Neydi,
Ateşi böyle h/âr kılan

Neydi,
Taşı bunca sert
Kılıcı bunca keskin
Ruhu alabildiğince dingin
Ve eceli böyle rehin eden

Neydi,
Bizi bizlikten
Bizi ötelerden, öte kıyılardan sürükleyen

Neydi,
Ölümü iblise köleliyen

Neydi,
Günahı aklın zinasından koruyan
Ceplerimizin gizleğinden
Kan ve irin
Zulalayan..



Tek bir sözcük bize yeterdi
İçimizdeki s/övgüyü anlatmaya
Tek bir sözcük yeterdi
Bizi eriten amansız aşkı söyletmeye
Lâ/kin
Korku/yorduk
Sebebi yok oluşlarımız değil
Umarımız beklenen
Yüreğimizde doğum sancısı çeken
Bir yığın şiir..


--------LODOS