Şiirde Ölelim

//
Özlemek mi?
Öyle çok biriktin ki içimde
Senden ziyade her şeye yorgunum!//



Bir ömürlük sana geldim
Ve sustum!
Acılar derin ve kanamalı
Bir ucunda hasret
Diğer ucunda hüsran.



Ağlasam eylül'ün hüzününe kapılıp
Gurbetin acısına küfürler katıp
Tüm kapıları kapatıp sana gelmişken
Bir yanım acıya öfkeli
Bir yanım aklıma kırgın.



Acıya gülüyorsam
Yoluna mayınlar döşeli bir mülteci misali
Sana gelişimin hevesini kırma
Daha yolun başında kurşunluyorsan umudu
Yara almışsam döşümden, yapma!



Oysa ne çok acıyla sınandık
Gülen hayallerin fakiriydik
Ya hep eksik kaldılar
Ya da çabuk yıkıldılar.



Üstüme gelme!
Dilimin düğümünü çözdürüp
Çekiştirme, acıya direnen yanımı
Yok etme sana dair umudumu
Yoksunluğunun suç ortağı olmuşken
Zaman akıp gidiyor herkese, her şeye inat.



Ve bir şiire düşmüşse yolum
Kalemimin mürekkebiyse yüreğim
Sorgulayıp acımı katlama
Ya can cana kalalım
Ya da bir şiirde ölelim
Var mısın?
Dedim ya,
Senden ziyade her şeye yorgunum!