Şiirdeki Ayna

Kırık,dökük dizelerde,
Gecenin derinliklerinde,
Pak olan yürekte yaşarmış sevgi..

Ne ömrüm ne kelimelerim,
Ne bir kaç parça şiirim anlatabilir,
Yaşatmaya yeter kalplerde..

Öyle genç durur ki bedenim;
Sanarsınız içindeki ruh da genç!
Ama aynanın gölgesinden,
Gözüken ruhum yaşlı ve felç!

Öyle şeyler yaşadım,
Öyle duygular hissettim ki..
Hiç biri sığamadı küçücük yüreğe!

Yürek her geçen gün büyüse de,
Yetmedi yaşanmışları hapsetmeye..

----Yürekler düşünün ki bir evdir,Binlerce odası olan...Sevdiğiniz herkesin yeri odası vardır orada!Ailenizin..arkadaşlarınızın..akrabalarınızın...Hekesin!Hatta sevdiğinizin..Bazen odanın sahibi satın alsa da orayı bir türlü gelmez bazen de odanın sahibi orayı terk eder ama geride hatıralarnı unutur.Buram buram o kişiyi kokar o oda!İşte o zaman sol yanınızdaki yürek sızlar,ağırır hatta..Bu dur acının hikayesi aslında ya da ben böyle hayal ederim aklımda!DİLERİM O KALPTEKİ ODALAR HEP DOLU KALIR VE DOĞRU KİŞİLER KALIR ORADA!KALPLERNİZE VE İÇİNDEKİ ODACIKLARA DİKKAT EDİN DOSTLARIM..