Şiirden Adam

Şiirden bir adam yarattım
Kirpikleri yüklem
Gözleri özne
Saçları gözlerime dolanan aliterasyondu

Pastoralların epiklere saldırdığı
Hiçbirinin ondan güzel olamadığı
Kıtaların noktaya kavuşmak istediği
Hiçbir vuslatın hece şiirine
Aruzun arzulu haline karışmadığı
Şiirden çok yakışıklı bir adam yarattım

Kalbimin merhaba güneşine doğup
Aklımın iyi geceler yıldızına yaslandı
Zamanla birlikte yaşlandık
Kafiyeleri birbirinden güzeldi

Şiirden bir adamım vardı
Ölse ebedileşir
Yaşasa kalemimi ağlatırdı
Unuttum adını
Şiirden bir gülüşü vardı...