Şiir'e Ağıt

"""

Ruhumdan kopardığım limelerle besledim

Senden yadigar serçeleri içimde

Su diye hasretine akan gözyaşlarımı içirip

Yastıktaki saçlarından yuva yaptım onlara

Ellerimle büyüttüm tek tek her birini kafessiz

Saldım sonra bulutlara

Sana varsınlar haber etsinler halimi diye

"""

Bir şiire rastladımdı bir vakit

Öyle evvel zamanın içinde değil dündü sanki

Kimsenin göremediği 

Kimsenin dokunamadığı

Kimsenin okuyamadığı şiirdi

Öyle gizli saklı öyle gizemli

Ne mübarek ne ihtişamlı ne ihtiraslıydı oyy

Hay gıdısını sevdiğim nasıl da böyle oluk oluktu tek

Nasıl da kana kana içilesi pırıl pırıl

Nasıl da okudukça el ayak dolandıran cilveli

Yaşam meşakkatinin yıldıran o tüm yasalarını

O küçümen o miniminnacık gövdesinde nasıl da ezen

Nasıl da lime lime sindiren şiirdi bir bilseniz

Hayat işte

Hiç hesapta yokken çıkartır karşısına insanın 

Böylesi şaheserleri bazen 

Bin şükran

Hani vardır ya hep böyle yazmak istenip de

Dilin ucuna kadar uzanıp ha çıktı ha çıkacakken

Nedense bir türlü kendini dışa vuramayan 

Bir türlü başlanamayıp 

Durmadan kafayı meşgul eden o ilk dizesini beklediğin şiir

Bir türlü gelmeyen hani

İşte böyle bir şey

Gelmiştir illa kiminizin başına

Uzun yolları yüksek dağları aştıktan sonra

Denize varırsın da hani

O uçsuz bucaksızlıkta genleşir hani dünya

Hayat maviye bürünür sonra masmaviye

Hani böyle nefes almaya doyamazsın da

Suya dalar gibi dibine kadar içine çekersin havayı

Sanki böyle ayaklarındaki pranga kırılmış gibi

İpsiz sapsız uçurtmaya tutunup uçuyormuşsun gibi

İşte bunun gibi bir şey

Uzun yolları yüksek dağları aştıktan sonra

Denize varmak gibiydi karşıma çıkmışlığı yani

Sonrası

Ahh sonrası

Bulutlar pamuk şekeri

Dünya koskoca nazarlık

Dünya kırlangıç uçumu bir avuç

Fersah fersah ferahlık

Dirhem dirhem yaşamaklıktı

Öyle dolu dizgin

Öyle bitimsiz

Toprağa düşen milyonlarca damla senin

Yüzünden süzülenler yüzüme değse yeter

Dedirten cinsten

Lakin

Verdiği gibi geri alıyor verdiklerini hayat

Belki kadir kıymet bilmezlikten

Belki elde olunca her şiir gibi biteceğini düşünememekten

Hani vardır ya hep kaçmak isteyip uzak durduğun

Hani böyle gözlerini kapatır kapatmaz başlayan

Bir türlü kaçılamayan

İki eli yakadaki karabasan kâbuslar misâli hep peşinde

İşte böyle bir şey 

Gelmiştir illa kiminizin başına

Uzun yolları yüksek dağları aştıktan sonra

Çöle varırsın da hani

O uçsuz bucaksızlıkta daralır ya dünya 

Böyle içinden çıkılmaz bir hâl alır 

Dümdüz çöl labirent kesilir

Hayat zindan misali zipzifir

Sanki böyle ayaklarına pranga vurulmuş da dibe batar gibi

Her nefes alış boğum boğum boğulmak gibi

İşte bunun gibi bir şey

Uzun yolları yüksek dağları aştıktan sonra

Çölde kaybolmak gibiydi bitmişliği şiirin

Sonrası

Off sonrası

Bulutlar uçurum sırtı

Dünya çelenk yığını

Dünya istim istim alengir

Fersah fersah kavruluş

Dirhem dirhem kahroluş

Öyle dolu dizgin linç

Öyle dipsiz

Kaldırıma çarpıp savrulan milyonlarca damla kurşun

Yüzünden süzülen yaşlar mızrak olaydı da bağrıma gireydi

Dedirten cinsten 

Sözün özü 

Başladı ve bitti sonra bir çırpıda şiir

Hem de şu siir var ya şu şiir 

Ondan

Henüz kutsanmamış aha şu şiire kadar bile sürmedi 

Ki nerede olursa olsun ne olursa olsun 

Şiire zeval gelmez derlerdi

Hatta

Dirayetlidir şiir 

Yağmurda ıslanmaz rüzgarda savrulmaz 

Lakin sel olur sürükler rüzgar olur fırtına olur devirir 

Diye okudumdu az okunan bir kitabın önsözünde

Defalarca okudumdu da boğuldukça öğrendim acı acı

Evet

Ömür kadar uzun değildi ama bir ömürlüktü diyebilirim

Şimdi yalnızlığımın sığamayacağı kadar bir çimdik dünya

Ya da ben daraldığım için yaşamdan

Darağacı bana dünya şimdi

Sonra defnettim onu 

Uzansam tutamayacağım kadar uzağa çok uzağa

Ardına kadar ona araladığım kalbimin ücrasına

Taa en ücrasına defnettim

Ellerimde ter ve kan kokusu şimdi

İçimde mazinin tırnak izi

İçimde dönüm dönüm umut çürüyüşü

İçimde uygun adım tükeniş

Belki de hiç yaşanmadı bunlar

Ya da hiç yaşanmadı bunlar belkisiz

Rüyadan kâbusa evrildi şiirin bitişi ya da

Bilmiyor bilemiyorum

Bilmek bir yana

Hangisi gerçek hangisi rüya ayırt dahi edemiyorum artık

Belki ben uyuyorum hâlâ şu anda şimdi

Siz konuksunuz rüyama

Belki de uykuda sayıklıyorumdur bunları

Ne bileyim belki de uyuyarak varıyorumdur gerçeğe

Yahut uyumaktan başka yolu yok baş etmenin

Ve açınca gözlerimi yeniden başlayacak belki şiir

Sonuçta 

Gebedir her son yeni başlangıçlara

Çünkü her başlangıç yeni bir doğumdur aslında

Ve esneyip gerinerek uyanmaktır bahara

"""

Ne serçeler döndü geri

Ne senden haber var

Ne de bahara dair ışıltı

"""