Şiirim

Yazdıkça azalır dertler, diyorlar
Ben seni sayfalarıma yazdıkça,
çoğalıyorsun.
Birden bin oluyorsun.
Yazdıkça büyüyormuş mutluluklar.

Şiirlerim sana yazılacaklarını biliyor,
ardı ardına diziliyorlar
hiçbir zorluk çıkarmadan,
persona sensin ya
kalem bile seni yazmak istiyor satırlara.

Her hıçkırığımda diliyorum bir dilek,
dilek bile değil bunun adı
sensin.
Hıçkırıklarımda bile seni düşünür oldum.

Ömrün son zamanları
aşk mevsimi olur, diyorlar.
Sona mı yaklaşıyorum
yoksa aşk mevsimi mi vuruyor yüzüme.
Her son seninle bitse keşke.
Sonlardaki hüzün
senin gözlerin gibi aşk koksa,
sonlardan hiç kimse korkmazdı bu kadar.