Siirin Köse Tasi Oldugu

Bir umut gibi döktüreceksin ucunu kanattığın şiirleri
Ne yaşadınsa onları yazacaksın, yalnızlığı, yüz eskimesini
Sereceksin uzun süreçte, mevsimini yitiren iklimleri
Her başlangıcın yıkıntıları arasında öreceksin duvarları
Kutsal saydığın dokunulmazları.
Üzerini kapattığın yaraları

Götüreceksin umudu, dibinde kalan tortuları
Güne öyle öfkelisin ki yüz yılını bitirmiş virane konakların
Çim tutmuş kuzeyini güneşi öpmek istediğini
Hatırlayacaksın son, siyah beyaz resimleri

Oysa hayat uzun bir mısradan ibaret
Kati bir uykudan uyanmışçasına, serseri bir mayın gibi patlayacaksın
Amazon saclı kadının dudaklarında
Seyredeceksin yüzünü
İşte o zaman yazacaksın, mayasız, noktasız şiirini

Por dağlarında dalsız budaksız ağaçların sis'e meydan okuduğunu
Yeni bir umut ışığının yalın çıplak seni sardığını
Anlayacaksın yanı başında bir kadın olduğunu
Siirin köse tası oldugu
Basının agrısı.