Şiirler Ağlatmak Için Yazılır

Hiçbir cografya kitabinda denizlerin ağladığı yazmaz,
Bulutlarin adına nakşedilmiştir hüzün ve keder,
Tüm şiirlerin ayrılık kökenli olduğunu yazmaz şairler,
Şayet şiirler ağlatmak icin yazılmasaydı, masallar şiirleri çoktan yenmisti.
Deli dumrul zorbalığı sökmez göz kapaklarına,
İkimizi anlatabilseydim, ölüm grevindeki kemiklerimin ağrısını duyabilirdin,
Kanserli çocuğun yüzündeki masum gülümseyiş sen,
Sırat köprüsünü koşa koşa geçen ihtiyarin amelleri sen,
Aynaya çarpıp duvara yapışan ışık sen,
Sen ,peygamberlerin yüzündeki sepya renkli ayetlerim.
Tükenmişliğim,sevincim en sevdigimdin,
Haritada parmaklarinin izi kalmisti , nereye gittigini,nerede bittigini biliyordum.
Topuklarım adını incitir diye burada çürüdüm,
Yüzümdeki virüslü anılarla izledim seni,
Hastalikli hasretim su damlayan damları çürüttü.
Mütemadiyen gülmeyi bilmeyen insanların omuzlarında toprağa gömüldüm.