Şiirlerin Dilinden

Gözlerindeki yaşlar, mısralara damlıyor.
Hüzün topla selinden, tut şiirin elinden.
Yıldız sağan yakamoz, akşamı tamamlıyor.
Keman anlar halinden, çal şiirin telinden.

İçtiğin sessiz isyan, meye meze sadece,
Bak eskilere doğru, umut yudumla ece!
Denizin diğer ucu, siste kayıp bu gece,
Kalk mazinin çulundan, git şiirin yolundan.

Kurum bağlıyor düşler, farkına varmadık hiç.
Senin yarım kadehi, şeytan diyor 'Al da iç!'
Laf bırakma cinlere, korkulara kefen biç.
Feyiz al sam yelinden, sar şiirin belinden.

Çağlayanın kalbinde, her yer ıslak, ruh çorak.
Kendiliğinden ağlar, günü gören bir yaprak.
Suya muhtaç değilken, neden çatlar ki toprak?
Çiy damlasın dalından, iç şiirin gölünden.

Duyguları söylemek, insan için bir ar mı?
Suskun olan insanın, yoksa yüreği kar mı?
Sevmek çok güzel amma, sevilmek gibi var mı?
Söylerim aşk ilinden, şiirlerin dilinden...