Şiirsel Uyutuş

Arabesk içti ruhum yine;

Ferdi Tayfurlar, Orhan Gencebaylar

Kadeh tokuşturdu kalbimde

Birine ruh rakısını uzattım

Ötekine eldiven giydirip

Kendi ayıbımı temizlettim

Hep yanlış yaptım

Fırtınalar çıktı beynimde

Bedenimden çatılar uçtu

Kendime kızgınlığım

Yine beni üvey tanışıklıklara itti

Bugün kendim benimle kalmak istedi

Tanımadığı insanla kalır mı insan hiç?

Kabul etmedim

Bir bardak su istedi;

"Gönül sızısı sulanmaz" dedim

Boynu bükük bir başka bana gitti

Sevgimin sevgisizliği

Çamurların izinden peydahlandı

Orada bir güneşte duruyor

Yağmur yağacakmış bilmiyor

Arabesk söyledim yine

Şekersiz Türk kahvemin

Acısından da nasiplendim

Hissetmedim

“Acıyı şeker bilmişiz” dedi;

Orhan Babanın gölgemde anımsanan yüzü

“Helal dedim, helal!"

"Söyleyin babalar şimdi

Hangi baba babamın yokluğunu kapar

Hangi baba beni bir daha

Prenses gibi uyutur?

Battı bu dünya Orhan Baba

Çoktan battı babamın kalbinde

Biz sadece toprağını sulayarak canlanır sandık

Hepsi bu..."