Şiir/sizliğimden

Sustuklarımın ardı nemli zemheri
Nicedir söze gelmeyen şiirler terden sırılsıklam
Sırtına bir mendil koyup çıkaramıyorum ulu orta
Korkuyorum ayazından !


Hergün biraz daha fazla
Çoğalırken okşanmayan her bir saç telimin ahı
Daha da artıyorken parmağımdan çıkaramadığım yüzüğün acısı
Anlasana yazamıyorum Adam!


İstesem veremezsin biliyorum
İçinde nemi birikip de küf kokan gözlerimin ışığını
Yolundan çeviremezsin göğümden uçup giden kuşları
Biliyorum öpemezsin adının harfleriyle yazdığım
Ellerime sinen şiirlerin kokusundan...


Ayrılığımıza ateşlediğin acıyı içerken yana yana
Boğulurcasına zorla yutkunurken ciğerime parça parça inen kül tadını
Nefessizliğime ağlamasına dayanamadığım
Ağzını bantladığım her şiir
Küs bize artık Adam !