Sıkıldım Artık

sessiz bir şiir bu...
sessiz ve kuru....
dokunamadığım hayallerimin çığlığı...
öyle kuru ki...
ve öyle garip sürtünüyorki...
bir sürüngenden beterim...
belirsiz hastalığım tutsak alıyor yine beni...
ben istedikçe hayat benden kaçıyor...
sıkıldım be atık...
gerçekten sıkıldım...
ama ne anlatacak kimsem kaldı...
ne de bana tahammül edebilecek bir ailem...
uyumak istiyorum derin ve sessiz...
dipsiz kuyularda terk edilmek....
belki de yok olmak....
ve belki de silinip gitmek...
ama istemem belki izim kalır...
sıkıldım arkadaş...
ben çok sıkıldım...
bu nereye varır...
amaç nedir...
kim bilir?