Sıklamen Mavi Vandayk Kahve

Koynuna sokuldu yalnızlığın

Rüzgarlarla soyunduğu kışın ardından

Islak ayaklarıyla bastı çime

Ilgaz'a doğru inerken Samsun asfaltında

Üç beş saat kaldı yolun bitimine

Ellerim başıma dayak 

gözüm sisin ardından yükselen güneşe esir 

Aklımda hep o an 

Yılların ardından göreceğim  o an

Unutulmuş hislerin tozlu rafında

Cılız sesle çıkan Bi bacağı kırılmış merhaba

Sesim sesine hasret çölleşti unutma ama

Kuruttu soluğum değdiği her neşeyi

Mutluluk film senaryolarından ibaret bende

Ya da açılmış yeni modern Cafe adı gibi bişey işte

Zaman daraltırken mesafeyi

Biz iki yabancı

 Farklı iklimler gibi 

bitki örtümüz yırtılmış 

Sen koyu yeşil

Ben cart sarı

Şimdi bir araya gelip gökkuşağı olmayı ummak

Samanlıkta iğne aramak gibi

Geliyorum işte

Anla 

Bizden olsa olsa

Bob amcanın tualinde

Sıklamen mavi 

Yada vandayk kahve  olur 

Oda olur 

Bu otobüs girerken gara 

Gözlerimdeki o eski beni ara

Yaptıklarını unutma ama...