Sildim İsmini Aklımın Satırlarından

Bu sabah yüzümü göz pınarlarında yıkadım,
Yine de sana uyanamadım, günün meşakatli doğumunda.

Oysa bir iklim değişimi gibiydi senin anlamsız,
Ve bir okadar da ani gidişin...
Ve bir fırtına idi içimde ceryan eden,
Aralık bıraktığın kapılar arasından,
Ve ben zatüre oluyordum senin sevdanın gölgesinde
Üşüyordum sımsıcak bakışlarında artık...

O melun günün haram olan gecesinde;
Sildim ismini aklımın satırlarından...
Ve gittim müebbet aşkının çıkmaz sokaklarından.
Yağmur ıslatmıyordu artık eskisi gibi,
Güneş ısıtmıyor, gözlerin beni boğamıyor engin denizlerde
Çünkü sen benim hiçliğimde boğuluyorsun artık
Çünkü seni yüreğimin deryalarına gömdüm,
Azgın dalgalar senfonisinde,
Martıların çığlıkları eşliğinde, bir ilk bahar gecesinde.

Hecesinde seni bulamadığım dizeleri sildim,
Ve ismini aklımın satırlarından sildim,
O kasvetli, o rutubetli, o lanet olası saat diliminde.
Ve bir taş oldum battım gözlerinin durgun sahillerinde
Boğulmaya mahkum oldum yalnızlık belasında,
Ve yanım da götürdüm tüm hatıraları,

O sabah günün seninle geçmesi için yalvarmıştım yaratana,
Bu gece ise sildim ismini aklımın satırlarından...
Yüreğimi sildim, aşkımı sildim, kendimi sildim...