Silinecek Tüm Yaşadıklarımız

Düzenin yanık bir zamanında söyleyeceklerim yürekte yeni yetme bir sevda kıpırtısı ...

Ve ansızın

Bir gece yarısı uyanınca gönüldeki hasret
Solumun yangının da yanıyorum sandım
Düşüyor gecenin üçünde yokluğun içime
Ölüm duygusu bu mudur bilmedim
Seni hatırladı ruhum eğilip sormadım
Yeniliyorum sefil düzenlerin düzlüklerinde
Yayılıyor içime bozanların boz sancıları
Kendi özürlerini görmeyen zavallıların yurdunda
Benim engellerim hep sevdadan yana
Gecenin bir üç zindanında
Kanatlanıyor ruhum
Bir dostun sol kolunun altındayım
Ölmek değil acı olan
Düzene yenilmekten korkuyorum
Kendimden kendi yüreğimin beni yenmesinden
Korkuyorum gönülde yeşeren bir damla sevdadan
Onun tüm bedenimi sarıp beni esir almasından
Ölmek değil gecenin üçünde kanatlanmak kimsesizliğime
İşte bir bunlar olmasa
Dostun yüreğine yaslanmak vardı ya
Boşver dertlerimin derinindeyim ben yine
Halbuki şimdi kaybolmak vardı yarin hayalinde
Oysa ben ölmek istiyorum beni ben yapan yüreğin gölgesinde
Şimdi bir Kavganın tam da ortasındayım
Böyle gelmemeliydi ölüm
Düzenin düzlüğünde
Kurt pusularının ortasında
Yüreğim takılı kaldı acımasız bir kapanın içinde
Sevda değil bir yokluk benimkisi
Ölüyorum hadi bak işte
Gecenin üçünde bir dostun sol yanını yaka yaka
Çekip gideceğim bu kahpe diyardan
Belki bir iki damla yaş bırakacaksın
Lakin biliyorum
Sende zamana yenileceksin
Unutmak istemesende unutacaksın beni
Silik kalan bir zaman da
Ah ne yazık silinecek tüm yaşadıklarımız...