Şimdi Bir Şiir Yazmalı

Şimdi bir şiir daha yazmalı
Her işi bırakıp kolları sıvamalı
Kelimeleri tutup saçlarından
En ağdalısından cümleler kurmalı
Özleme dair...

Gitmişken
Gidebilmişken hatta
En gerisine hayatının
Çocukluğuna...
Dönmeyip orada kalmalı

Gözlerindeki maviye dalıp
Hiç tutmadığın ellerinin
Sıcaklığında kavrulmalı
Dayamalı göğsüne başını
Doyasıya ağlamalı

Seneleri üst üste koyup
Ağarttığın saçlarını
Bu defa hasret rüzgârlarına bırakmalı
Merak etmenin ve kaygı sancılarının
En delisinde boğulmalı

Bu mutluluk mu?
Yoksa canını yakmaya gelen
En kahbesinden kader mi?
Dinlenip dinlenip vuran
Tokat mı en acısından... Hangisi?

Mesafeler uzak yine
Yürek hasretlere gebe
Tanımadığı ten özlemi
Hüsran hüzün hicran
Yine el ele...

Şimdi yazmayacaksın da
Ne zaman yazacaksın
Varken yangınların
Varken yine yalnızlıkların
Yaz...

Yaz ki yüreğindeki kor alevlenmesin
Yaz ki yaraların yenilenmesin
Kızıl akmasın damlaları kanının
Sabrına kurban olsun
Lacivert geceler...

Yaz Dila yaz...
Dök içini geceye...
Elbet bir duyan olur...



Esenlikle ve sevgiyle... Melekler öpsün yüreğinizden...
06.12.2009 22:45


İZMİR KARŞIYAKA...