Şimdi Nerde O Tatlı Günler

Gül bahçesinde açan,
Kırmızı, pembe, beyaz güller,
Rüzgarla yayılan mis kokular
Ve küçük bir köpek sesi
Götürür beni uzaklara,
Yıllar öncesine...
Orada efil efil rüzgar estikçe,
Ağaç dalları sallanır
Yapraklar hışıldar,
Akasya çiçekleri birer birer düşer
Yemyeşil çimenler,
Arasında açan rengarenk kır çiçekleri,
Çimenlerde oynayan, yuvarlanan çocuklar,
Yüce ağaçlara kurulan salıncaklar,
Bir iner bir kalkar,
Bulutlarla yarışır...
Çığlık atan çocuk sesleri
Rüzgarlara karışır.
Çimenlerden,
Rengarenk açan kır çiçeklerinden,
Kokular yayılır.
Koyunlar yayılır çimenler üzerinde,
Minik bir kuzu sesi,
Diğerlerine karışır...

Tiz bir anne sesi duyulur,
Pembe elbiseli bir kız koşar annesine,
Sarı saçları dağılır omuzlarda,
Bukle bukle ,
Güneş ışınları altında sim gibi parlar...
Kucaklar, sarılır annesi öper.
Sıcaktır annenin nefesi,
Tatlı bir sıcaklık yayılır benliğine.
Mutluluk yayılır damarlarına.
Toz pembedir dünyası,
Sıkıca sarılır annesine,
Ayrılmak istemez...

Aradan koca nice yıllar geçer,
Yine mevsim ilkbahar,
Yine akasya çiçekleri açar.
Yerde çimenler, rengarenk kır çiçekleri,
Çimen üzerinde oynaşır değişik çocuklar
Rüzgar efil efil eser,
Dallar sallanır, yapraklar hışıldar,
Akasya çiçekleri birer birer düşer.
Çiçeklerden yine kokular yayılır,
Yine salıncaklarda sallanır çocuklar
Tıpkı o gün ki gibi...

Anımsar çocukluğunu...
Hani o annenin tatlı sesi,
Nerde o annenin sıcak nefesi?
Hani o toz pembe dünya?
Arada nice mevsimler, koca yıllar,
Atlamış birer birer...
Gülen gözleri bulutlanır,
Şimşekler çakar,
Damlacıklar düşer,
Avuçlarına...
İçini bir özlem sarar,
Titrer, üşür
Titrek, soğuktur şimdi salıncakta sallanırken,
İp tutan eller...
İçinde büyür gider,
Kaybettiği yılların acısı ,
Tüm benliğini sarar,
Gözleri yaşarır,
Hıçkırıklar düğümlenir boğazına...