Şimdi Yazılan Şiir Kadar Büyümüştü Şehir

Yeni yazılan şiir misali duyguluydu şehir...

Aşkın;
Gurbetten boş dönmek eli
Su döktü ardımdan hicran gözyaşın
Aşkın
Sönmek mahpus
Karanlığında
Bir de şu gardiyan bakışının

Akar çeşme
Türküde selvi dalım

Kıymetinin en kıyamet saatleridir
Saniye boşa dolanır garibim
Bir karanlık çağın
Bitişine yitip
Kaderin silgi tozu gamzende
Maya çalıyor hatıralara
Çilenin iki kapısını aralarken o dudak
Islaklığı hala durur
Dudağında
Ölüm
Kurur

Şiiri dinlendirir şehrin sakinliği...

Yüzsün bu şekil bu endam
Kirpiklerinin pasında
Dedim
Öyle bakma sünger edalı
Bütün vücudumu içtin
Yunus'un yasında

Gölgen
Adı yok bir ağaç yaprağında gizli
Gölgen
Of...

Şehrengiz kaldırım
Kudüs yanak
Çok fani saçlar
Of...

Bin günaha bedelsin
Gel gör ki
Bir ölümlüyü sevdik ikimiz
Sen ufukların ağladığı tarafta
Bense çocukluğumun virajı
Araf'ta

Yaktığın yerler yeniden
Ateşinle soğur
Bensizliğini çarmıha gerdin
Hadi
Aşkın İsa'sını doğur.

Şimdi yazılan şiir kadar büyümüştü şehir...