Şimdinin Şiiri

I
Bir kibrit çöpüydüm
yandım
kül kaldım
şimdi rüzgârın eşiğinde
uçmalarlardayım...


ilmek attım zamana
saniyeler benim, saatler benim
vaktin seyrinde
yaşadığın her an benim
çok saydım saniyeleri
çok sövdüm maziye


şimdi geri sayım tutuyorum ümide

II
Damarlarım nikotin cehennemi
içerimde dinmeyen bir ateş
susmak bilmeyen küfür uğultusu
sessizce küfrediyorum
içimden
ama derinden
ta en derinden
seni sakladığım yerden


şimdi keşkesiz tövbelerdeyim

III
Rüzgâr gezip tozdu
suretimin yüzeyinde
döve döve içeri alındım
gönlümün hapsine
davacı da sendin yargıç ta
konuşma hakkım yoktu bu mahkemede
sevmekten hüküm giydim


şimdi tırnaklarımla kazdığım tünellerdeyim


IV
İki döneme böldüm ömrümü
senden önce, senden sonra
iki başka hayattı
iki bağımsız ömür
hangisi daha uzundu?
bilemedim...


şimdi sömestrdeyim

V
Şimdi...
şimdi sebeplerde boğulmaktayım
kangren gibiydi aşk
ya sessizce ölecektim
ya da öldürecektim bu gönlü
ne katil olabildim
ne maktül kalabildim


şimdi bıçak altındayım
neticesi belirsiz...

destina