Sır Kal Umut

Bir bağ bozumunda kaybetmişsem umutlarımı,
Sigara dumanında aramam niye?
Ah! Bu şehrin kara bulutları mı
Menekşem senden bana hediye?

Aç kurtlar üşüşmüşler başına,
Ve benim beynimde hüküm sürer bir zehir.
Ne kadar gelmek istesem sana,
O kadar derinleşir bu nehir.
Aç kurtlar üşüşürler başına.

Kolay değil ellerinden kayıp gidişin,
Sevilmekten korkan bir adama.
Son sözümü duymak için ısrar edişin,
Tedirgin hançerleri doluşturdu odama.
Kolay değil ellerimden kayıp gidişin.

Vurmuşum zamanın kirli duvarına,
Ağyara boyun büken yüzümü.
Hicranı emzirerek devrederken yarına,
Mevsim mevsim saçaklanan sözümü,
Vuruyorum zamanın kirli duvarına.

Düşmüşüm varlığımın o müthiş girdabına
Bir de dostlar üzerime taş atar.
Gecelerim harcanırken sabahın serabına,
İfil ifil bir yağmurda,gözlerimden yaş akar.
Düşerim varlığımın o müthiş girdabına.

Düşünme kır çiçeğim,düşünme kır kalemi.
Bir sevdanın umudu verilmiş ellerine.
Zaten kuşatmadayım,bir de sen sar kalemi.
Bırak beni sen de firkatin yellerine...
Ve umut,güzel umut;yürekte sır kal emi.