Sırra Kadem

Bir yitik sevda bu çöllerde
Ne Leyla'sı var ne Mecnunu
Almış başını çorak illere yolcu
Ne aşkı var ne tutkusu


Gönül heybesinde kırık dökük yaralı
Bir sevdayla çıktı sırtında kalın urbası
Taşların dili olsaydı ağlaşırlardı
Bir sırdı sessiz sukut içinde uçtu


Bir yarım sevdaydı bu
Hep öbür yarısını aradı
Ayda, güneşte, suda,
Gözünde yaş kalmadı


Çöllerde kayboldu
Yollarda toz, duman oldu
Bir derin kayboluştu
Sırrın sırrına kadem oldu

Bu sevda çöllerin sırrıydı
Yanıp kavrulan kumların aşkıydı
Ufukta bir serabın yolcusuydu
Yavaş yavaş sırra kadem oldu