Sırrı Faş Etmek

Zamanı tuttum avuçlarımda
Savurdum sonra
Düşlerimi devşirdim alacalı bir gündüze
Sonra kanadım içten içe
Eh biraz olmalıyım dedim sonra
Gözyaşıyla pişirdim gönülcüğümü
Suladım karartılarını kalbimin
Ve ayna sırlandığında
Göründü kendime aksim
Özüm, ruhum nereden gelmişti?
Galu bela! dedi içimdeki ses kulaklarıma
Açtı ellerimi huzur ummanına
Haniydi ipim?
Kim kurtaracaktı beni bu derdestten
Bismillaaah dedim ve körükledim
Yandıkça kalbim gelmekteydim
Döndükçe ruhum kendine
Hissetmekteydim.
Ben, yani Ene
Acizdim
o yüzdendir hep başa dönüşüm
işte o yüzdendir
yanmak...içten içe.