Sırtımda Yıldız Küfesi
Sana bir çiçek versem
İçim filizlenir
Umut kötü bir hastalıktır çünkü
İçimde mavi ressamlarla
Bir deniz gizlenir
Ne zaman sana dokunsam
Ellerim çoğalır
Sana bakmak göz işi değil
Sırtımda yıldız küfesi
Dolmadan uyuyamam
Zamanın kıyısında
Bir balıkçı teknesidir yüzüm
Yüzümün kuytusunda
Belirsiz bir çizgidir yüzün
Ne zaman filizlense
Çiçek olur özüm
Sana bakmak göz işi değil çünkü
Kirpiklerim kuş dolu
Gözümü kırpsam
İçimden mavi geçer
Sırtımda yıldız küfesi
Uyuyamam
...
nihayet başbaşa kalabildik şiir... okuduğum günden beri aklımda sen varsın ne zaman kalemi elime alsam seni yazasım geliyor şiir intihalden cezalıyım bir ömür...
kalemimi esir aldığından beri ellerim ne de çoğaldı şiir!imgeler sabırsız... seni anlatmak istiyorum bütün kağıtlara... neresinden başlasam anlatmaya... ama sen şimdi bana öyle bir baktın ki... izafiyet teorisi eksik kalır, bardağı taşıran son damla gibi suçlu ve mahçup hissettim kendimi... kelime madrabazı mıyım? hayır... şair de değilim üstelik, beni sen delirttin şiir...
kim kendine şair diyorsa gelsin okusun derim...
eyvallah şiir!
Sana bakmak göz işi değil çünkü Kirpiklerim kuş dolu Gözümü kırpsam İçimden mavi geçer
helal şair,
güzeldi
sevgiyle kalın...
..girişiyle bağladı okumayı naifliğinde sözleri etkiliyordu diğer dizeleri aktı gitti gözlerde güzel şiirin yıldızlardan sesi..teşekkürler hamza bey..tebrikler...