Sis/tem

'Bütün sınıf sana çocuk bayramlarında
Zarfsız kuşlar gönderecek' (Meçhul Öğrenci Anıtı-Ece Ayhan)




kabul ediyorum kullanışsız bir gün bugün
üstelik evden çıkarken
annem hâlâ kendini şarkı sanıyordu




en yakın çocuklukta indim bir ayetten
ve tanrıya teşekkür ettim bana iyi davrandığı için
bilimsel bir çöl sürüsü geçti yanımdan
onuru yıpranmış birkaç ideolojik cümle
sokağın tam ortasına üşüdü, insanlık mı bu
ama bir şeyim yok, iyiyim, sadece korkuyorum biraz
neden korktuğumu bilmiyorum, sen biliyor musun?
korku; şişman ve tatmin olmuş iki aldatılmış hece
çiçek adlarıyla açılabilen kapılardan geçerek
kurtulabiliyorum ondan ancak
ama önce kırılganlıklarımı şehir çöplüğüne
döküp gelmeliyim, az bekler misin?




ey oyun oynarken yağmura yakalanmış ruhum
seni anlıyorum, kullanıldığını hissediyorsun
ben bile kendimi kullanıyorum kullanma kılavuzSUS
akla hayale gelmeyecek acılar çekiyorum iyi sanat için
iyi sanat için acı çekmek garip bir durum değil mi?
camlaşmış ruhuma taş atıyorum ölmüş gezegenlerden
o da bana Hindistan cevizi büyüklüğünde sözcükler atıyor
taşı kullanıyorum kırılan şeylerin muhteşem çığlığı için
hatta az önce boya işiyle uğraşan bir cümle
beni kırmızı olarak kullandı, oldukça eskidim ve rica ederim
her yanım çığ oldu, sis'imi dahi çıkarmadım
durup dururken bizi şair yaptılar işte böyle devlet okulunda
zoruma gitti, kustum ve her şey ne kadar ampirik
oysa ben sadece bir arkadaşa bakıp çıkacaktım
Maveraünnehir hangi ayaklanmanın kalbine dökülür
onu soracaktım, kolumu bıraksanız iyi olur sayın dünya
yoksa seni tırnak içinde kullanırım




direkt hüzüne söylüyorum sevgilim arkandan değil
halsizliği kiralık tuttum sana koşacak gücüm olmasın diye
ne zaman kalbine yakın bir mahallede ev tutsam
öpüşmek yasak olur, bizi laboratuvarda incelemeye alırlardı
adını vermezdim hiç aşkın ağzı burnu dağılırdı
kimse görmeden birkaç ağrı kesiciyle beraber
seni içime aldım, kötülüğün aklına gelmez oraya bakmak




tamam geldim, çok beklettim mi?
beklemek onurlu bir yenilgidir teessüf ederim
beklerken kendisiyle düello eder insan
gölgesiyle tanıştığım bir şemsiye
açılmıştı bu sözü bana, böyle iyi mi yani?
o halde eve dönelim annem şarkısını bitirmeden