Sivas Hatırası

Alnımda damla damla ter
Ve gözlerimden dinmez yaşlar
Boğuluyorum kurtarın dostlar
Kimin bu boğazımda ki eller

Yaşamalıyım çocukluğumu tekrar
Çember çevirmeli toprak sokaklarında memleketimin
Hacı emminin bahçesinde ki kirazlar
Geliyorum bekleyin

Pamuğu ben ektim , yetiştirdim , topladım
Pamuğa güzelliğini veren benim
Ben bu yüzden çirkinim
Pamuk gibi kalbin , elin , yüzün , cildin
Sen bunlarla gururlandıkça
Aslında beni översin

Sevgimi Sivas yollarında kaybettim
İsmi Nesrin'di , şimdi taze gelin
İşte benim sevgim
Arkasından bakmaktır gidenin

İçimden dolu dizgin taşıyor bir duygu
Öfke mi desem adına yoksa korku mu
Biraz tedirgin ve biraz boşluk
Kayarsam durduramaz düşüşümü hiçbir korkuluk

Sağlam basmak gerek bu yüzden yere
Çıplak toprağa alışmış ayaklarım
Düştüm düşeceğim betonun üstünde
Artık ayaklarımdan daha önemli oldu ayakkabılarım

Sivas yollarından alacaklıyım
Sivas ile Antalya arası bir türküdür bu
Nefes aldıkça mırıldanacağım
Türkülerle kovacağım korkuyu

Çığlıklara inat gülücükler yükselecek
Gülücükler aydınlatacak karanlığı
Acılar ve haksızlıklar kelepçelenecek
Kör zindanlardan onların payı

Sivas'ın toprağı yeşile çalacak
Ormanlar geçit vermeyecek
Güneş yalnızca sabahları değil
Tüm gün kızıl kalacak

Sivas borçlu
Sivas ; kucak kucak sevgi borcunu
Ödeyecek razı
Ama bu alacak
Çıplak ayaklı çocukların hakkı...