Siyah Kalemi Çeken Kimdi Yıldızlara

Güneş sükut etti
Gün yalnız kaldı bulut yorgun
Yağmur damla damla düşerken vuslata
Mevsim hazan
Gece küs saklandı Ay

Sevgi yakamozda aranır
Bir avuç su parıldar göklere
Ve hasret dokunurken karanlıktan yüreklere
Çöller yeşermiş
Kalem tutan ellere, üreten yüreklere

Cenaze kılar şimdi
Ayrılık defterine nağmesini kazıyanlar
Bilenmiş kelimeler taşınırken mekan mekan
Ağlıyor uzaklarım da vatan

Kimdi bu ayrılığı dokuyan
İlmek ilmek işleyen kumaşlara
Siyah kalemi çeken kimdi yıldızlara
Bir çift göz kalmış geride
Bakışmakta ufuklara...