Siyah Sessizlik

Yeni güne yeni ümitlerle uyanmak isterken

Dünden kalmışım yine

Acınası hayallerimden uyanamamışım

Çıkmaz sokaklarda kaybolmuş sevdam

Seni dilenmişim her köşebaşından

Bir kaldırım kenarında yorulmuşum

Biraz soluklanmak adına

Yığılıvermiş bedenim boylu boyunca

Bir anda yummuşum gözlerimi hiç kırpmadan

Sonsuzluğa dalıvermişim

Ne bir duyan olmuş, ne de bir gören

Sessizce yani.. 

Kimsesizce..

Ölüvermişim o lambası yanmayan karanlık sokakta

Üstüme uçuşan solgun yapraklar örtmüş bedenimi

Uyanamamışım ölüm uykusundan

Siyah bir sessizliğin koynunda