Sizin Hiç Ruhunuz Öldü mü

Sizin hiç ruhunuz öldü mü?

Benim bir kere öldü, lal oldum

Ağzımı açıp tek kelime edemedim

Bağıramadım, kızamadım, öylece oturdum

Hiçbiriniz fark etmediniz, neyin var dediniz

Ama dinlemediniz

Birbirlerine görmek için değil de

Bakmak için bakınca göremezmiş insanlar

Acelesi vardı tabii herkesin

Kimse önemsemezdi birbirini orası kesin

Siz hiç parkta bankın üstünde uyudunuz mu?

Ben uyudum

Soğuk bir gecede kucağımda Atilla ilhan şiirleri ile

Parkın ortasında uyudum

Hiçbiriniz yanımda değildiniz

Aradım açmadınız, çağırdım gelmediniz

O gece o parkta ruhumun cenaze namazında tek başıma saftım ben

Tepemde gökyüzü

Çevirdim yüzümü

Kapkaranlıktı gece

Ağzımda her zamanki birkaç hece

Telefonu çıkardım

Fotoğraflarına onunla bakardım

Zamanla karardı ekran

Yüzümün yarısı göründü bir an

Mutsuz bir suratta göze ilk çarpan detay nedir biliyor musunuz?

Göz altlarındaki torbalar

Onların içinde saklanır bütün yaşanmışlıklar

Siz hiç ruhunuzun öldüğü gün bir kız için ağladınız mı?