Sızlanan Bir Gecenin Uğultulu Sesinden Yazıyorum Sana

Sızlanan bir gecenin uğultulu sesinden yazıyorum sana
merhaba sevgili
gülümseyen bir sessizliğin
çığlık atan sessizliğini anlatmak istiyorum sana
bazen bazen diyorumya
aslında çoğu zaman bir kurşun gibiydi sözlerin
hani bilmesem seni
beni hiç mi tanımadın diyecektim sana
onu bile demedim sevgili
sözler miydi bukadar ucuz olan
yoksa ben miydim bilemedim
meğer ne kadar kolay mış vazgeçmek
bu kadar mı kolaydı bu kadar mı ucuzdu
bu kadar çaresiz kalmalı mıydı sevgimiz
elimde olsa anlatmaz mıydım sana tüm gerçekleri sevgili
ne sözlerin ne de geride bıraktığın gözyaşların
beni gözlerime bakmadan çekip gittiğin
bir gülümsemeni bile esirgeyişin bitirdi be sevgili
sustum
öylece çaresizce sustum
gerçekten sen miydin beni böyle sebebsizce terkeden
neden be sevgili
sadece bir sessizlik mi bozacaktı bizim sevgimizi
şimdi yüzümde tuhaf acınası bir burukluk
kalbimde tekleyen topallayan bir ses
neden böyle oldu hiç anlamadım sevgili
şimdi sen orda bense burdayım
kalemim kırılmış şiirlerim paramparça
hani sen beni hiç sevmemişsinya bak ordan aklıma geldi
bana diyemediğin veda
elveda elveda sevgili
sessizliğe gömüldüğüm
adını bile koyamadığım
kalleş bir sır mı bitirecekti sevgimizi
sen benim kaderimsin demiştin ya bana
senin kaderin ben değil yalandan sevgilerin miş be sevgili
gerçi sen beni hiç düşünmedin ya bak ben senin bunları bile duymanı istemem
belki de böylesi daha iyiydi
hani her şer de bir hayır vardır derler ya
senin ki de o hesapmış be sevgili