Şizofreni

Karanlık
Hem de zifiri
Gündüzleri mesken ettiğim pencere kenarından
Hayal meyal ellerin uzanıyor
Korkuyorum başım iki elimin arasında
Sarıyor odamı çepeçevre şizofreni

Bir müddet ağlıyorum
Yüzün beliriyor duvarda
Sesini duyuyorum,dinliyorum
Hep aynı sözcüğün tekrarı kulağımda
Sevmiyorum,sevmiyorum,sevmiyorum

Kalkıp yorganın altına saklanmak iyi fikir
Küçüklüğümde korkunca böyle yapardım
Düşündüğümü uyguluyorum saniyeler içinde
Rahatlıyorum,siliyorum alnımdan soğuk terleri
Bana burda zarar veremez kimse
Zarar veremez sevgilim hayalin bile...