Şizofrenik Düş Yanılgısı

__
Farklı düşler gördüm her bir renginde gökkuşağının,
Dünyaya def edilinceye dek yağmur damlalarıyla.
__

Ben bir kelebeğim;
Sisler içerisinde kanatlarım,
Uçmaya çalıştıkça beceriksiz hallerde,
Daha fazla yaklaşırım ölü yakalayıcı asfaltlara,

Nüfus kayıtlarında adım sanım yok,
Kimlik gereksiz dediler tek gün için,
Vizemde,pasaportumda hiçlik benim.

Ve kelebek vurulur kiralık avcılarla,
Bir varmış bir yokmuş...

__

Ben bir denizim,
Coştukça hüzne boğulur,
Dertleşir dururum dalga boylarında,
Sevdam mendireklere,
Yakın bir deniz kızı kadar,
Uzak bir kıyı şeridi mesafesinde.

Ruhuma bir dehliz açarım mürekkep balıklarıyla,
Kendi içime,kendi kendime dolarım.

Ve deniz yanar güneşte,
Pireler berber,develer tellal iken...

__

Ben bir şiirim,
Son dizemin son harfi kırık,
Çıkık kamburu tümcelerimin,
Üzerimde ki kalem emanet,
Meçhul sövgülere yuvayım.

Yazar beni gece usul usul,
Tan kızıllığından alır velayetini.

Ve şiir yok olur zehirli dudaklarda,
Ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken.

__

Ve bir masal başlangıcı ile sona erer;

Öper zehirli dudaklar güneşi,
Anlaşıp;
Bir kiralık avcı tutarlar...

Yok olur şiir,
Kanatsız kelebekle beraber,
Yanan denizin orta yerine düşer cesetleri,
Sanrılara tutulur mavi...

Bu hayat zaten azizim,
Olduklarımızdan çok,olamadıklarımızla ölçülür,
Bu hayat aslında azizim,
Şizofrenik düş yanılgısı adı altında kendini bölüşür.