Sobe

Bazen karalaşır ya efkâr
Asılır şafağın mor çengellerine
Ezgilerin sağırlaştığı zamandır o
Dudaklarını ıslatmak istersin, yitik sevgilinin döşeğinde.



Ahh
Bu Eylül halleri
Güz gözlü akşam ertesileri
Buruşuk kalkmayı bilir misin sen
Kirli kâğıda yazılmış kutsanmamış şiir misali bumburuşuk

İşte o zaman sararmaya başlar cigaranın zıvanası
İçinde boşaltırsın hayatı duman edip
Ciğerlerini tükürürsün minderlere


Kan renginde kirlenir
Başına yaslanan döşek.



Ölüme sırnaşmak bu
Saklambaç misali kovalamak hayatı
Kuytu köşelerde

Ve
Sobelenmek günün birinde.


Sağım
Solum
Önüm
Arkam... Sobe