Sobele Beni Adam

Aynı evrende
Aynı ülkede
Ve hatta aynı atmosferde solumuşuz
Da neredeydin



Sen öldürükerken ciğerlerindeki sesi
Ben emmekteydim daha annemden mis gibi sütü



Ne çok ara bu yaşlar arasındaki...Ne çok!
Ruhların yerinde saymasına inat
Nasıl bir büyüme mesafeler...


Kim bilir be adam
Belki ben sizin mahallede olsaydım
Kaleci ben olurdum
Senin topları tutmak için
Pet şişeleri ben keserdim solucanlara
Sen toprağı kazardın
Öyle ya erkek işi!
Sen misinaları hazırlardın
Ben torbaları...
Ve hatta ekmek arası peynir domatesleri de ben



Öyle ya adam
Düşlere de tel örgü çekilmedi ya


Faraza dedim
Korkma
Bir daha çocuk olmayacak bu et yığını gövdelerimiz ya!



İşte yine bir Cuma

Zilin çalmasıyla kaptığımız gibi çantayı
Sakladığımız yerden topu
Soluğu toprak sahada almışız
Can hıraş kapmışız sahayı
Delilik işte
Çocukluk işte



Kız halime bakmadan penaltılara siper etmişim gövdemi
Senden gelen baş üstüne...
Derken bizim top doğru komşu cama
Geçmişsin önüme
_ben attım Hasan amca kızma!

Ah canım ahhh!

Nasıl da habersizmiş yıllar
Ve ne kadar uzakmışız aynı göğün altında



Dedim ya adam
Böğürtlenleri bir ota dizip de
Senin için toplamak vardı şimdi
Deli deli bağırıp çağırmak çayırlarda
En saf haliyle aşkın
Çocukluğunu yaşamak hatta
Utanarak bakmak ardından
Al al olmalıydı yanaklarım
Her bir düşüm olmalıydın gece yatmadan önce
Kim bilir belki elimi bile tutardın rüyalarıma gelip de ha!



Yine oyunbozanlık ettin bak
Bekliyorum hâlâ saklandığım yerde seni



Hadi
Hadi sobele artık beni adam
Sobele!..