Şoçentsuk Aliy

Şocentsuk Aliy!
Şiirler yazan ellerini
silaha mahkum etse de faşistler,
gökyüzün de uçan kuşların
ve kırlarında koşan atların
özgürlüğüydü senin hesabın biliyoruz.
Oysa ne çok istemiştin, değil mi?
daha fazla solumayı rüzgarını vatanın
daha fazla izlemeyi Oşhamafe'yi..
koşmayı, çocukları öpmeyi
ağaçlara sarılmayı ve şiirler yazmayı!
Sen bizim öncümüz,
kalbimizde ki gücümüzsün Aliy.
Eline silah alıp,
yurdunu Nazilere karşı savunmaya da
eline kalemi alıp
vatanına yazdığın şiirler gibi arzuyla koştun eminiz
ama,
sen ölümün değil
sen yaşamın tınısıydın Aliy
ve cephe de tutsak düşüp
Nazi cellatlarının,
nasır bağlamış yürekleriyle
işkenceyle öldürüldün.
Sen bize yurdumuz için şiirler yazmayı
çocukları öpmeyi, ağaçlara sarılmayı
Oşhamafe'yi izlemeyi miras bıraktın.
sen bize silahınla öldürmeyi değil,
kaleminle yaşatmayı miras bıraktın!
sen,
seni katleden faşistler gibi ölümün değil
şiirlerindeki gibi yaşamın temsilcisi oldun!
biz de seni kalbimizde
en güzel yarınlara taşıyoruz Aliy.