Sofi

(S)eydaya vuslattır sofinin derdi,
(E)linde çift tespih, kalbinde virdi,
(Y)ürüdü hak yolda, kemâlâ erdi,
(Y)ol aldı menzile, duramaz gayrı...

(İ)nsanlık, dersini bu köyden aldı,
(D)ünyadan koptu da, ahrete daldı,
(M)enzili olmayan, hep yolda kaldı,
(E)l alem sofiyi anlamaz gayrı...

(T)erketti günahı, tevbe eyledi,
(İ)nşallah birdaha yapmayız dedi,
(N)asihat etti Gavs, o da dinledi,
(E)vveli nur oldu, sofinin gayrı...

(R)abbine şükredip, secdeye vardı,
(O)turup ağladı, çokça yalvardı,
(L)ütufa erişmek ne büyük kârdı,
(A)şkla yanıversin sofiler gayrı...