Sök Kör Şehveti

Hey kuytulara sinen şebnem;
Sök köklerini,
O ıslak, karanlık,
Günyüzü görmeyen düşünceden.
Bir adım, bir söz, bir eşik;
Ve sonra,
Öyle bir sevgi ki
Koca bir kainat içine sığar.
Durma vuran kalbin
Kanat çırpışları bu,
Sevgiyi gönlüne yazan Rab ki,
Sev sevebildiğin kadar
Sana hiç sırt dönmedi
Senin yüz çevirdiğin
Kaç zaman
Bıkmadı,bırakmadı
Çünkü, varlığına rahmeti yazmıştı.

Ey güzeli seven gönül
En güzel sevmeleri bil
Ve dön kendi özüne
Neden şeytana kulak verir
Onca hakka kapalıdır sözlerin
Her hücren sana bağırıyor
Seni senden çok seven
Her an yaratan Rabbin var.

Diyorsun ki
Ey deli derviş
Afyon mu içtin nedir derdin
Sevmeyelim mi
Eşsiz bir tek bir yaşam mı istediğin
Bu beden neden farklı
Neden güçlü güçsüz
Eksik yüksek yanlarımız yok mu?
İnsan kendini teskin ettiği
Huzur bulduğu eş değil mi?

Ah asıl bu işte dediğim
Kör kaldığımız duyarsız yanımız
Denge değil mi bunca nizam içinde
Ahenk,
Adalet olmadan
Hak bulunmadan sevgiyi sevgiliyi
Nasıl buluruz;
Melek diye şeytana gönül vermek mi muradım
Bilmedin mi?
Bilebildin mi?
Gönlünü temiz bir muhabbete bağlamak ne?
Ne kadar berraktır içtiğin pınar
Geldiği kaynak gökler mi?
Yer mi?

(Eylül 2010 İstanbul)