Sokak Kedisi

artık kimseyi anlatmıyor yağmur,
kimseyi anlatmıyor ki şarkı söyleyeyim.
ıslanmaktan korkup kaçar gibiyim bazen,
bazen de bir sokak kedisiyim;
sırılsıklam olsam da içime işlemiyor,
içim eriyor, başım dönüyor, ölecek gibiyim
ama üşümüyorum, gecelere bakıp kaybolmuyorum.
kimse için ah çekmeden varıyorum tütünün tadına,
ne gözlerim gözlerini arıyor,
ne de adını anıyorum...

şiirsiz bir dünyadayım biliyorum.
aşık olasım var, kendimi tutuyorum.

büyük sözler veremem belki yanılabilrim
gülüşüne kapılıp ölmekten korkuyorum

ve hala ahmakça;
uğruna ölebileceğim aşkı özlüyorum...