Sokak Ruhları

ruhum sever
renklerden karanlığı
seslerden geceyi
saatlerden üçü
canım çeker bir binadan
ancak pencereyi
mecburi polis devriyesi değildir
ya da
bir işçinin gece vardiyası
benim pencere nöbetlerim.
gözlerim sokak çocuğudur bu saatte
tanır
bulur seni bir bankta
kafamız bi dünya olsa da o parkta
benim halim hep kuru gıda halleri gibidir
ne varsa uzun ömürlü
çünkü ıslah edilmiş bir başağım ben
saklanırım gönlünün ambarında.